Ogólnosłowiańską nazwą grotu piorunowego, zabijającego w mniiemaniu ludu złe moce jest wyraz strêla - strzała (u nas w Polsce używają go w tym znaczeniu na Kaszubach, po częsci nad dolną Narwią i dość powszechnie w Siedleckiem oraz Lubeskiem; por. dalej: błrs. stralà, (...) etc.) Do strzał piorunowych liczą słowiańscy wieśniacy przede wszystkim belemnity oraz zabytki przedhistoryczne w rodzaju kamiennych lub metalowych siekierek, grotów itp.; (...). Na Mazurach lud odróżnia belemnity od prehistorycznych narzedzi, przy czym ostatnie chrzci mianem klinów piorunowych, natomiast pierwsze - bożych prątków.
    W związku z tym, że belemnity i siekierki wzgl. groty przedhistoryczne mają być pochodzenia piorunowego, lud przypisuje im różne dobroczynne właściwości i ceni do tego stopnia, iż niekiedy (zarówno na północy, jak i napołudniu Słowiańszczyzny) dowodzi, jakoby tylko "szczęśliwym" ludziom dane było je znajdować; natomiast zwyczajni byli tej łaski pozbawieni.